Woensdag 3 Mei

Over de taalcursus en de Golden week


Taalcursus

Ik ben inmiddels lekker bezig met de taalcursus. We leren nu tellen, de dagen van de week, zeggen hoe laat het is, afrekenen in een winkel, postzegels kopen etc. Dat is naast alle karakters. Inmiddels hebben we officieel beide simpele karakterschriften geleerd, maar de 2e helft van het 2e schrift is nog wel even oefenen. Tja, als je 100 karakters leert in 7 dagen is dat ook niet zo raar.

Het leuke van het 2e schrift is dat alle leenwoorden erin worden uitgedrukt. Alle woorden waar geen chinees karakter (kanji) voor is dus en dat zijn alle woorden die na ca. 1800 geintroduceerd zijn. Als je die karakters kan lezen kom je al een heel eind, al heb je soms wat fantasie nodig om het originele woord te herleiden (maar je lacht je kapot). Een - staat voor een lange klank en de u wordt nauwelijks uitgesproken. Probeer maar eens welke engelse woorden dit voorstellen (antwoorden verderop):
  • スプーン　 (Supoe-n)
  • チーズ　 (Chi-zu)
  • チケット　 (Chiketto)
  • エンジニア　 (Enzjinia)
  • モニター　 (Monita-)
  • ユーザ　 (Yu-za)
  • チョコレト　 (Chyokore-to)
  • ヨーグルト　 (Yo-guruto)
  • アイスクリー　 (Aisukuri-mu)
  • エアコン　 (Eakon)

Nou, je begrijpt dat de regel van mijn opa "alles wat je niet weet blijft zo" in deze taal redelijk op gaat. Het is alleen in gesprekken wel af en toe apart, omdat je vaak niet verwacht dat er een engels woord komt en dus "te moeilijk denkt".

Golden Week

Deze week (1-5 mei) is het hier golden week. De 3e is het feest van de constitutie en de 5e is het kinderdag, de 4e is dus ook maar nationale feestdag gemaakt en de rest van dew week hebben we ook vrij. Waarom het golden week heet blijft een mysterie. Waarschijnlijk gewoon omdat het hip klinkt en je vrij hebt. Vrij is trouwens een relatief begrip. Veel winkels zijn wel open en verder lijkt het meer een nationale "al het werk dat is blijven liggen inhaal dag" als ik de mensen om me heen zo hoor.

Vrijdagavond kwam Kasper Smit hier aan in Tokyo. Hij is WB student en heeft in Sendai (een stukje noordelijker) zijn stage afgerond en komt nu door Japan touren. Samen zijn we hier 3 dagen heel intensief aan het sight-see-en geweest (zie de fotos in de foto update). Eerst naar Kamakura, een oude hoofdstad (iedere keizer had vroeger zijn eigen hoofdstad) omdat zaterdag het weer het minst slecht zou worden. Uiteindelijk is het de enige dag met regen geweest, maar die jongens van de weersvoorspellingen hier zittten er wel vaker goed naast. Werner, Oostenrijker en mijn buurman hier was jarig die dag en besloot mee te gaan, dus met zijn drieen hebben we een lange dag tempels bekeken en veel gelopen.

Zondag hebben we wat uitgeslapen en zijn Kasper en ik afgereisd naar de andere klant van Tokyo om Asimo (de lopende robot) te zien in het wetenschaps museum. Daarna snel weer in de trein terug gestapt en even langs geweest bij de verkleedde tieners in Harajuku. Na een beetje tot rust te zijn gekomen bij het Meiji Jingu zijn we naar Shibuya gelopen waar Kasper een paar mooie fotos van het beroemde drukke krijspunt gemaakt heeft. Toen een italiaan opgezocht en een goeie salade en pizza gegeten. Kasper een met tonijn (net als in Nederland uit blik helaas) en ik een met chorizzo en knakworstjes. Toen vroeg ons bed in.

Maandag zijn we met Werner naar de vismarkt (de grootste te wereld) geweest, dus zijn we om 5 uur opgestaan. De actie daar begint om een uur of 3-4, maar tot een uur of 7-8 is er nog een hoop drukte. Een hele hoop fotos later zijn we maar eens wat sushi gaan eten. Toen we daar aankwamen zat er nog een amerikaans stel dat waarschijnlijk dacht: "als we harder praten verstaan ze ons beter", dus in hun beste engels vroegen ze "DO YOU HAVE SALMON??" DUH! Beroerde sushi boer als ie geen zalm heeft... maar ok. Ik geloof dat de sushi chefs ook blij waren toen ze weg gingen, want ze gaven geen krimp toen ze weg gingen en nog eens zeiden "IT WAS VERY NICE!!". Snap je ook hoe die Japanners aan zo'n negatief beeld van buitenlanders komen.

Even voor de volledigheid: Achter de chef hing een grote plaat met alle sushi die ie had en de japanse namen daarvoor in gewone letters (die helamaal niet zo moeilijk zijn). Ook het woord voor lekker "Oishii" is niet zo moeilijk te onthouden en "Arigato" of "Arigato gozaimasu" voor dank u wel hoor je constant om je heen, dus ookal wil je het niet leren, je moet wel.

Tegen ons waren de koks gelukkig een heel stuk vriendelijker, maar wij probeerden dan ook al onze vers geleerde zinnetjes uit. Toen bleek de man bij wie ik afrekende zelfs prima Engels te kunnen (hij vroeg of ik een bonnetje wilde).

Na de vismarkt hebben we een heleboel heen en weer gereisd per metro om allerlei min of meer touristische attracties te zien. Al met al zijn we 3 japanners tegen gekomen die even hun engels wilden testen op ons. Eerst een meisje dat vooral in Werner geinteresseerd was en een paar standaard vragen stelde als wat vind je van japan (how are you in japan), waar kom je vandaan etc. Later op het station een japanner die vloeiend amerikaans sprak en het een na het ander vertelde, zo snel dat we het nauwelijks volgden en uiteindelijk 's avonds toen we de reisgids pakten om een goed restaurant te vinden kwam een zakenman op ons af die ons vroeg wat we zochten. Toen we zeiden dat we een niet te duur restaurant zochten vroeg ie wat voor soort hoe duur (uiteindelijk maakt niet uit als het maar japans is, rond de 1000 yen). Toen moest ie heel lang denken, beetje uhm... uhm... beetje rondrijken... uhm... uhm... nou dat werd wel moeilijk... uhm... Voor 2000 yen zou wel kunnen dacht ie... uhm... uhm... loop maar mee... uiteindelijk was het een prima restaurant waar ze gewoon schotels voor rond de 1000 yen hadden, dus we waren helemaal tevreden.

Overig

  • Ik heb nu een vaste internet aansluiting :-)
  • Ik denk dat ik weet hoe je de rijst hier moet klaarmaken: na het koken nog eens afspoelen in het vergiet onder de hete kraan. Ik moet alleen nog even een evenwicht vinden tussen het papperige en het geheel schoon gespoelde. Laatst had ik wat te goed nagespoeld en toen was het dus bijna niet meer met stokjes op te pakken...
  • In de buurt van Yushima station, dat ik gebruik als ik taalcursus heb, heb ik een winkel gevonden waar ze normale porties tegen redelijke prijzen verkopen. Een kilo rundvlees voor 8 euro en aardappels per 2 kilo ofzo. Ook hebben ze lamsvlees :-) Jammer allen dat mijn koelkastje en vriezertje zo bontzettend klein zijn, maar er zijn hier meer geinteresseerden, dus ik denk dat we een keer met 2 of 3 gaan shoppen en dan de buit verdelen.
  • Inmiddels weet ik 2 internationale supermarkten te vinden. Drank is erg goedkoop daar, dus dat is prettig. Ik heb nu een fles Sandeman port voor 1000 Yen en een fles yoghurt likeur (16% alc) dat een nederlands product heet te zijn, maar gemaakt en gebotteld is in frankrijk... Je zou het moeten mixen met vruchtensap, dus ik ben benieuwd! Verder hebben ze er zaken als spaghetti, cous cous, balsamico azijn, wraps etc. etc.
  • Wat ik hier merk is dat je anders engels gaat praten. Je versimpelt alles omdat ze het anders niet begrijpen (en omdat zij ook zo praten). Zo zeg je steeds vaker "more big" in plaats van "bigger" en "next next week" in plaats van "in two weeks" enzo.

  • Supoe-n = Spoon
  • Chi-zu = Cheese
  • Chiketto = Ticket
  • Enzjinia = Engineer
  • Monita- = Monitor
  • Yu-za = User
  • Chyokore-to = Chocolate
  • Yo-guruto = Yogurt
  • Aisukuri-mu = Ice Cream
  • Eakon = AirCo(nditioner)